خدایا:شرمنده ام اززیادی گناهانی که انجام داده ام ،شرمنده ام.

خدایا: از قدر نشناسی خودم  ازاین که هرروباعث ناراحتی تو می شوم شرمسارم.

خدایا چه بگویم ازکدامین گناهم نزد توطلب عفوکنم.خدایابه کدامین گناه اشک شرم ازدیده جاری سازم.

هروقت که خواستم زبان به حمد وثنایت بگشایم.اشک در دیدگانم جمع شدوبغض شرم

وپشیمانی ازگناهان دیگرمجال سخن گفتنم نداد.

خدایا: مرا ازاین منجلابی که درآن گرفتارشده ام نجاتم ده.به این پرنده ی اسیر پروبالی ده تا

 خودش راازاین قفس رهایی بخشد وطعم آزادی ورهایی را تجربه کند

.

خدایا: مرا فرصتی ده تاپاک بودن راتجربه کنم وبتوانم حتی برای یک لحظه آنچه باشم که تومی

 خواهی

.

خدایا..خدایا...خدایا...